Բայց Հայաստանում, դատելով կառավարման մեխանիզմում ստվերային գործոնի գերակայությունից, դե ֆակտո նախագահություն ունենալու և իշխանություն պահելու համար բավարար է քաղաքական և հատկապես իշխանական համակարգում ունեցած լեգիտիմությունը: Իսկ դա Հայաստանում ձեռք է բերվում ուժով, ուժի մասին վկայող ապացույցներով: Երեք տարի է, որ Սերժ Սարգսյանը փորձում է իր ուժը ցույց տալ թե՛ միջազգային քաղաքական կենտրոններին, թե՛ ներքաղաքական դաշտի և մասնավորապես ներիշխանական սուբյեկտներին:

Պետք է նկատել, որ միջազգային քաղաքական կենտրոններին ուժ ցույց տալու գործընթացը ավելի արդյունավետ անցավ: Թեև այդտեղ դեր խաղաց այն, որ Հայաստանի համար ճակատագրական և իշխանությունից իրապես ուժ պահանջող գործընթացները արգելակվեցին աշխարհաքաղաքական դասավորության հետևանքով, և միջազգային կենտրոններին իր ուժի մասին հավաստիացնող Սերժ Սարգսյանը առայժմ հեռու է մնում մեր երկրի համար ճակատագրական որոշումներ կայացնելու հարցում այդ ուժի մասին գործնականում վկայելու անհրաժեշտությունից: Ներքաղաքական, հատկապես` ներիշխանական ասպարեզում Սերժ Սարգսյանը դեռ հեռու է ուժի մասին հավաստի և անքննելի վկայություններ համակարգին տրամադրելուց:

Բանն այն է, որ նրա նախագահության երեք տարիներին ներհամակարգային, ներիշխանական, ներգերատեսչական սկանդալներն ու հակադրությունները երևի թե ավելի շատ ու ցցուն էին, քան, ասենք, Ռոբերտ Քոչարյանի նախագահության դե յուրե 10, իսկ դե ֆակտո` 7-8 տարիների նախագահության ընթացքում: Իսկ այդ հանգամանքը բազմաթիվ հարցեր է առաջացրել ներիշխանական համակարգի տարբեր սուբյեկտների մոտ, որոնք բնականորեն փորձում են երաշխիք ստանալ, թե արդյոք Սերժ Սարգսյանը տիրապետում է համակարգին և կարող է ապահովել իրենց անվտանգությունը համակարգի շրջանակում:

Ինչքան Սերժ Սարգսյանն ուշացնում է իրավիճակին լիարժեք և ամբողջությամբ տիրապետելու վկայությունները, այդքան մեծանում է առաջիկա ընտրական թոհուբոհում վերահսկողությունից դրա լրջորեն դուրս գալու վտանգը, քանի որ հասկանալի է, որ այդ թոհուբոհը զգալիորեն նվազեցնում է իրավիճակի վրա իշխանության կենտրոնի տոտալ և հարթ տիրապետության իրացումը: Հետևաբար, չնայած ներկայիս թվացյալ ներիշխանական կայունությանը, երբ թվում է, թե Սերժ Սարգսյանի հիմնական մրցակիցներից մեկը` Ռոբերտ Քոչարյանը, բացարձակապես չի փորձում միջամտել ներքին գործընթացներին իր ավանդական ակնարկների կամ հարցազրույցների տեսքով, Սերժ Սարգսյանը ձեռնամուխ է եղել համակարգի վրա իր գերիշխանությունը հաստատելու գործին:

Միևնույն է, ինչքան էլ Ռոբերտ Քոչարյանը հանգիստ է, Սերժ Սարգսյանը լավ գիտե, որ նա տիրապետում է լծակների, որոնց կիրառմամբ կարող է լրջորեն անհանգստացնել Սարգսյանին` ազդելով նրա գործունեության վրա: Մինչդեռ ցանկացած նախագահի համար, հատկապես` Հայաստանի նման բարդ ներքին ու արտաքին իրավիճակում գտնվող, դե յուրե իշխանության դեպքում դե ֆակտո համարժեք իշխանություն չունենալը առաջացնում է լրջագույն վտանգ թե՛ իշխանական, թե՛ նույնիսկ անձնական անվտանգության տեսակետից: Խոսքն, իհարկե, միայն ֆիզիկական անվտանգության մասին չէ, այլ առաջին հերթին գուցե իրավա-քաղաքական: Այժմ Սերժ Սարգսյանը կարծես թե ակտիվորեն ձեռնամուխ է եղել ընտրական շրջանից առաջ համարժեք իշխանություն հաստատելուն, այլապես խորհրդարանական գալիք ընտրությանը նա ստիպված է լինելու տարատեսակ զիջումների գնալ ներիշխանական բազմաթիվ սուբյեկտների հետ, թուլացնելով նաև 2013-ից սպասվող իր նախագահության երկրորդ ժամկետի հիմքերը, էլ չասած այն մասին, որ դրանով նա զրկվելու է 2018 թվականին իր ժառանգորդին անձամբ նշանակելու և իշխանությունն իր ուզած ձևով իր ուզած մարդուն փոխանցելու հնարավորությունից:

Դրանով են պայմանավորված այն տարատեսակ, առայժմ մեղմ, սքողված, բայց ակտիվացող հարվածները, որ Սերժ Սարգսյանն անուղղակի ուղղում է իշխանության իր դե յուրե գործընկեր, իսկ դե ֆակտո մրցակից «Բարգավաճ Հայաստանին», որը առ այսօր ընկալվում է Ռոբերտ Քոչարյանի քաղաքական շահը սպասարկող կենտրոն: Ավելին` ԲՀԿ-ն կամ այսպես ասած` իշխանության քոչարյանական թևը Սերժ Սարգսյանի համար գուցե արդեն ոչ թե մրցակից է, այլ ուղղակի ավելորդ բեռ, ինչպես ժողովրդական խոսքը կասեր` «ավելորդ բերան», այն էլ ներկայիս «սուղ» ժամանակներում: Սերժ Սարգսյանը այդ բեռից ազատվելու գործում վճռական մեկնարկ է վերցնում` թե՛ այն պատճառով, որ ընտրությունից առաջ պետք է անպայման հաստատել գերիշխանություն իշխանական ամբողջ համակարգի վրա` ցրելով սեփական թուլության մասին նվազագույն կասկածներն անգամ ու սանձելով համակարգն ամբողջությամբ, թե՛ այն պատճառով, որ գուցե հենց այժմ է համարում իրավիճակը նպատակահարմար:

Բանն այն է, որ այստեղ զգալի դեր ունի նաև ընդդիմությունը` ի դեմս Հայ ազգային կոնգրեսի: Կոնգրեսի մոտ ագրեսիայի բացակայությունը իշխանությանը հաղորդում է թիկունքի «ապահովության» զգացում, ինչն անվտանգ է դարձնում ներիշխանական հարցերը լուծելու գործընթացը: Կոնգրեսի ագրեսիվության բացակայությունը վերացնում է այն «հրեշին», որի կերպարով ավանդաբար Հայաստանում մի կողմ են դրվել բոլոր ներիշխանական վեճերը: Հիմա այդ «հրեշը» չկա, ինչը ենթագիտակցորեն ջրի երես է հանում ներիշխանական խնդիրները: Մյուս կողմից` ընդդիմության այդ մարտավարությունը Սերժ Սարգսյանին հնարավորություն է տալիս փաստացի երկուստեք օգտակար գործ անել, դաշտում թողնելով միայն ընդդիմության և իր բևեռները:

Մեծ հաշվով, դա վատ չէ թե՛ ընդդիմության, թե՛ առավել ևս իշխանության համար: Ի վերջո, չի բացառվում որոշակի չբարձրաձայնված, զուտ հաշվարկային պայմանավորվածությունը ընդդիմության և իշխանության միջև, որի արդյունքում իշխանությունը մաքրում է դաշտը տարատեսակ մարգինալություններից, իսկ ընդդիմությունը չի խանգարում այդ գործին: Իհարկե, ցանկալի կլիներ, որ ընդդիմությունը հավասարապես ներգրավված լիներ այդ գործին, ինչը էապես կբարձրացներ դրա արդյունավետությունն ու հանրային օգտակարությունը: Բայց կարծես թե ընդդիմությունն իր այդ բաժին գործը կատարեց 2008 թվականին` մաքրելով ընդդիմադիր դաշտը, իսկ իշխանությունը իր գործն անում է այժմ:

Երկրի, պետության, հասարակության տեսանկյունից դա որևէ առարկայական և որակական փոփոխություն մոտ ապագայում չի խոստանում, քանի որ Սերժ Սարգսյանն իր մաքրած դաշտի «ավարը» դնելու է իր բևեռի տնօրինության տակ, չասենք «ազգայնացնելու» է այն: Ընդդիմության պարագայում էլ, այդ զարգացումը առանձնապես խոստումնալից հեռանկարներ չունի, քանի որ իշխանության կառուցվածքի փոփոխությունը չի ենթադրում որակի փոփոխություն տեսանելի հեռանկարում: Բայց գոնե այդ ամենը շարժ է ներկայիս մեռյալ թվացող կետից, երբ ներքաղաքական կյանքում շարունակում է դե յուրե գոյություն ունենալ մի ստատուս քվո, որը դե ֆակտո ստատուս քվոյի հետ չունի որևէ էական ընդհանրություն: Այդ համարժեքությունն առնվազն կարող է հասարակությանն էլ ստիպել առավել համարժեք մոտենալ առկա իրավիճակին և գտնել հետագա քայլերի ավելի ռացիոնալ և օպտիմալ լուծումներ, քաղաքական ուժերին կամ բևեռներին պատվիրակել առավել հստակ ձևակերպված և արդիական պահանջներ:
/Մուսա Միքայելյան/



1in.am

Ante la presencia de agentes de la Policía Nacional y los profesionales de los diferentes medios de comunicación que se han desplazado hasta la zona para cubrir el evento, los participantes se han mostrado dispuestos a afrontar la sexta noche consecutiva con una cifra de personas muy superior a cuando dio comienzo la acampada, el pasado lunes.

A lo largo del día de hoy, las personas presentes en la plaza madrileña han ido ocupando la totalidad del espacio disponible en las zonas de la acampada, con ligeras variantes en horas puntuales. No obstante, según se acercaba la hora en que concluirá el día de reflexión previo a los comicios, la gente se ha animado a acudir a la protesta de manera masiva.

Así, calles como la que conduce a la Puerta de Alcalá se encontraba totalmente abarrotada de gente, mientras que en otras vías colindantes a la Puerta de Sol, como Montera o Preciados, también había una importante presencia de ciudadanos.

EL NACIMIENTO DE UN 'POBLADO'

Esta ampliación de la zona de actuación de los manifestantes es una constante desde que se asentaran por primera vez en la noche del pasado domingo. En este sentido, los participantes han ido incrementado no sólo su extensión en la Puerta del Sol, sino también su organización, dando lugar a una especie de 'poblado'.

De esta manera, por ejemplo, desde ayer a hoy se percibe una ampliación del plano diseñado por los propios manifestantes y de las áreas y la aparición de nuevas zonas destinadas a servicios como la enfermería o la alimentación o para comisiones como la de respeto.

Asimismo, el movimiento ha tratado de extender su presencia por el centro de Madrid y fuera de los límites de la Puerta del Sol, aunque en las últimas horas varios grupos se hayan visto desalojados de plazas colindantes a Sol.

Así, varios grupos han trabajado para instalar nuevos emplazamientos, aunque no se hayan instalado en firme asentamientos por la actuación policial, como ha sido en el caso de la plaza de Santa Isabel, más conocida como la plaza de Ópera, esta misma mañana.




Europapress

Ի վերջո, ի՞նչ է ուզում ԱՄՆ-ը Հայաստանից, ի՞նչ դեր ունի Հայաստանն ԱՄՆ հարավկովկասյան և ավելի լայն կտրվածքի աշխարհաքաղաքական մշակումներում: Արդյո՞ք այն, որ ԱՄՆ նոր վարչակազմը որոշել է պետքարտուղարի մակարդակով գալ Հայաստան, վկայում է այն մասին, որ նոր վարչակազմը որոշակիորեն վերանայում է Հայաստանի հանդեպ ռազմավարական մոտեցումները և ըստ այդմ բարձրացնում է փոխադարձ շփումների մակարդակը, թե՞ կա ուղղակի մարտավարական տարբերակման խնդիր, իսկ ընդհանուր առմամբ ռազմավարությունը մնում է նույնը: Իսկ մարտավարական տարբերակման խնդիրն այն է, որ եթե նախկինում հարավկովկասյան քաղաքականության տիրույթում ԱՄՆ-ը Հայաստանից ակնկալվելիքը փորձ էր անում ստանալ ավելի ցածր մակարդակի շփումների միջոցով, ապա այժմ բարձրացնում է այդ մակարդակը: Բայց եթե բարձրացնում է, ուրեմն ի՞նչ` բարձրանո՞ւմ են, արդյոք, նաև պահանջներն ու ակնկալիքները Հայաստանից, թե՞ դրանք մնում են նույն մակարդակին, ինչ նախկինում, պարզապես ԱՄՆ-ի համար այժմ արդյունքն ավելի անհրաժեշտ է, և փորձ է արվում փոխհարաբերության մակարդակը բարձրացնելով` ի վերջո ստանալ Հայաստանից այն, ինչ պետք է ԱՄՆ տարածաշրջանային ռազմավարության իրականացման գործընթացում:

Սրանք հարցեր են, որոնք, թերևս, Հայաստանի քաղաքական իսթեբլիշմենթը պետք է քննարկեր շատ ավելի վաղ, մինչդեռ ակնհայտ է մի իրողություն, որ Հայաստանում հայ-ամերիկյան փոխհարաբերության և գործակցության առումով քաղաքական քննարկումներ կարծես թե տեղի չեն ունենում, կարծես թե չի լինում այդօրինակ որևէ էական նախաձեռնություն, առավել ևս իշխանության մակարդակով: Հայ-ամերիկյան քննարկումները սովորաբար սահմանափակվում են ինչ-որ դրամաշնորհային կամ խորհրդատվական տարատեսակ ծրագրերի շրջանակում, որտեղ մի քանի արարողակարգային խոսքեր են ասվում ժամանակակից մարտահրավերների, բարեփոխումների և այդ կարգի այլ բաների մասին:

Մինչդեռ ակնհայտ է, որ հայ-ամերիկյան հարաբերությունը վաղուց ի վեր անհրաժեշտ է ապահովել փորձագիտական լուրջ քննարկումներով և հաստատել քաղաքական խորհրդատվությունների կայուն համակարգ, որպեսզի նաև հանրայնորեն մատչելի մակարդակի վրա բարձրանա ամերիկյան ռազմավարության, ցանկությունների և մտադրությունների մասին հասարակական պատկերացումը Հայաստանում: Ի վերջո, մենք գործ ունենք մի գերտերության հետ, որը լուրջ ծրագրեր ունի մեր տարածաշրջանի հետ կապված, որոնք անմիջականորեն շոշափում են նաև Հայաստանի ազգային անվտանգությանն առնչվող խնդիրներ: Հետևաբար ամերիկյան ռազմավարության ամեն մի տարրի, ամեն մի լրացուցիչ ատոմի ըմբռնումը, դրա մասին լիարժեք կամ լիարժեքությանը մոտ պատկերացում կազմելը շատ կարևոր է այդ ռազմավարությանն ադեկվատ լինելու տեսանկյունից: Իսկ ոչ ադեկվատությունը հղի է շատ ծանր հետևանքներով: Իսկ ինչո՞ւ է կարևոր հասարակական ընկալումների և պատկերացումների խնդիրը:

Բանն այն է, որ այսօր նորանկախ Հայաստանում հանրային հոգեբանությունը «ռուսաֆիկացված» է գրեթե մինչև ուղն ու ծուծը: Այսօր նույնիսկ շատ արևմտյան կառույցների հայաստանյան ներկայացուցչություններում աշխատող հայաստանցիները հոգու խորքում շարունակում են արևմտյան քաղաքակրթությունը ընկալել խորթ և կարոտաբաղձությամբ լեցուն լինել ռուսական քաղաքակրթության հանդեպ: Հանրային այդ հոգեբարդույթը իրականում շատ խոր ազդեցություն ունի Հայաստանի իշխանական թե՛ ներքին, թե՛ արտաքին քաղաքականության բովանդակության և էության վրա:

Վերջին հաշվով, պետք է ընդունել, որ Հայաստանում իշխանության վարած ներքին քաղաքականությունը հանրության մոտ վայելում է ենթագիտակցական լեգիտիմություն, քանի որ այդ քաղաքականությունը միանգամայն տեղավորվում է Հայաստանի հասարակությանը հոգեհարազատ «ռուսական քաղաքակրթության» տիրույթում: Եթե հանրային այդ հոգեբանական կախվածությունը չլիներ, միգուցե իշխանական քաղաքականությունը բեկելու հասարակական գիտակցական փորձերը չբախվեին ենթագիտակցական խութերին և գուցե չմատնվեին անհաջողության: Ի վերջո, կա տեսակի նույնության խնդիր, ինչն առավելություն է տալիս տեսակի այն կրողներին, որոնց ձեռքին է նաև ուժն ու փողը: Եվ ահա, այդ հոգեբանությանը անհրաժեշտ է լուրջ հակակշիռ, անհրաժեշտ է մի տիրույթ, որը Հայաստանի հանրային հոգեբանության մեջ այլընտրանք կլինի «ռուսական քաղաքակրթությանը»:

Իսկ այդ առումով «ամերիկյան քաղաքակրթությունը» շատ ավելի կենսունակ մրցակից կարող է լինել, քան ասենք` եվրոպականը, քանի որ ի տարբերություն Եվրոպայի, ԱՄՆ-ը, որպես կանոն, իր նպատակների և անելիքների հարցում շատ ավելի որոշակի է, հստակ և շատ ավելի կայուն կողմնորոշված: Ահա այդ իմաստով է անհրաժեշտ, որ հայ-ամերիկյան հարաբերությունը հասկանալու գործընթաց սկսվի փորձագիտական մակարդակով, որպեսզի հոգեբանական տիրույթում առաջանա էթնոռուսական կախվածության այլընտրանք: Անշուշտ, վտանգ կա հայտնվել ամերիկյան հոգեբանական կախվածության մեջ, ինչպես օրինակ` Վրաստանում: Բայց, նախևառաջ Վրաստանի ու Հայաստանի վերջին տարիների ներքին զարգացումները վկայում են, որ ի տարբերություն ռուսական «կարոտաբաղձության», ամերիկյան «հավատամքը» նպաստում է պետության մեջ շատ ավելի լուրջ ձեռքբերումների և շատ ավելի դինամիկ փոփոխությունների հասնելուն, և դրանից բացի էլ, ինչը թերևս ամենագլխավորն է, հիմնական շահը, պետական և հասարակական օգտակարության տեսանկյունից, լինելու է ոչ թե մի էթնոհոգեբանական կախվածությունից մյուսին անցնելը, այլ Հայաստանում երկու քաղաքակրթությունների շատ ավելի արդիական մրցակցային դաշտ ձևավորելը:

Այսինքն` շահն այստեղ մեկից մյուսին անցնելը չէ, այլ եղածին մրցակից ապահովելն ու նաև մեզ համար նպաստավոր խաղի կանոններով մրցակցային դաշտ ապահովելը: Պարզ է, որ իշխանությունը չի գնա այդ քայլին, քանի որ Հայաստանի իշխանությունը ցանկացած մրցակցության գաղափար ընկալում է որպես սպառնալիք սեփական դիրքերին և ռեսուրսներին: Հետևաբար այդ խնդիրը ավելի շատ պետք է լինի հանրային տիրույթում, այն հանրության, որը դեռևս պայքարում Հայաստանում «ռուսաֆիկացիայի» տխուր հետևանքների դեմ, որոնք արտահայտվում են մեր երկրում արմատավորվող հակաքաղաքացիական, բատրակային հասարակության ձևավորման իշխանությունից եկող փորձերի տեսքով:

Խնդիրն այստեղ այն է, թե արդյո՞ք ԱՄՆ-ը Հայաստանում ցանկանում է լինել այդ մրցակցության մի կողմը: Այստեղ, սակայն, մեզ համար պետք է ավելի կարևոր լինի փոքրի բարդույթից ձերբազատվելն ու մեր ցանկության, մեզ պետք եղածը վերցնելու մասին մտածելը: Պարզապես հենց դրա համար նախ պետք է փորձել հասկանալ, թե ի՞նչ է ուզում ԱՄՆ-ը Հայաստանից: Միգուցե հասկանալ ու հասկացնել, քանի որ պետք չէ բացառել, որ ԱՄՆ համար էլ Հայաստանից իր ուզածը մինչև վերջ պարզ չէ ու կա հանրային լուրջ հուշումների կարիք: Անշուշտ, կան կոնկրետ աշխարհաքաղաքական խնդիրներ, որոնց առումով ԱՄՆ համար շատ էլ հստակ է Հայաստանի դերն ու նշանակությունը, որը միգուցե Հայաստանի պետական շահի տեսանկյունից, մեղմ ասած, այնքան էլ հաճելի դեր ու նշանակություն չէ, մասնավորապես հայ-թուրքական և ղարաբաղյան առումներով:

Բայց խնդիրն այն է, որ ԱՄՆ-ը Հայաստանի դերի ու նշանակության որոշման առումով առաջնորդվում է այն պոտենցիալով, որն իրենից ներկայացնում է Հայաստանը: Հետևաբար, խնդիրը Հայաստանի դաշտում է և քաղաքացիական հասարակությունը պետք է փորձի ելքեր գտնել ԱՄՆ-ին ներկայացնելու իշխանության ներկայացրած Հայաստանի պոտենցիալի «հակառակ կողմը»:
/Մուսա Միքայելյան/



1in.am

Entre muchos frases termina diciendo. ”Hazme el hombre más feliz del mundo”, y se une un guitarrista. Que canta la canción de Neil Diamond “Sweet Caroline”.

Pero a pesar de sus sentimientos y los compradores que gritan que le acepte, “Caroline”, en estado de shock desde que comenzó su propuesta, murmuro: “¡Oh Dios mío, ¿qué estás haciendo? ” y solo atinó a marcharse.

El joven se quedó con el corazón roto, rodeado por los compradores sorprendidos tratando de consolar al Romeo rechazado.





planetacurioso

Հոդվածը ներկայացված է ջերմ և զգացմունքային տոնայնությամբ ու կոչ է հանդիսանում համայն մարդկությանը Հայոց ցեղասպանության համընդհանուր ճանաչման պահանջով: Հոդվածագիրը տարակուսանք է հայտնում հատկապես Հայոց ցեղասպանության ընդունման շուրջ գերտերությունների այսօրվա վերաբերմունքի կապակցությամբ: Նույնիսկ մասերից մեկի վերնագիրը հետևյալն է «Օբաման 100-ամյա այս ոճիրը ընդամենը անվանում է «գազանություն»»:

Այս հատվածում ցավով է նշվում, որ Միացյալ Նահանգների կոնգրեսը քաջություն չունի դեռևս պաշտոնապես հաստատելու Հայոց ցեղասպանության փաստը, երբ Սլովակիան արդեն 2004թ-ին այն ճանաչել է:

Եվ սա այն դեպքում, երբ ազգությամբ հրեա Ռաֆայել Լեմկինը «ցեղասպանություն» իրավաբանական եզրը պատրաստելուց օգտվել էր հենց Հայոց ցեղասպանության փաստերից:

Անդրեյ Բանը լուսանկարների բարձրարվեստ ալբոմի հեղինակ է, որտեղ ներկայացված են վերջին տարիներին աշխարհի բոլոր թեժ կետեր նրա այցելությունների ժամանակ կատարված լուսանկարները: Հայաստան նա ժամանեց Ճապոնիա կատարած իր երկշաբաթյա աշխատանքային այցից հետո` այս, Հայաստան և Արցախ այցերի ընթացքում պատրաստած լուսանկարները հաջորդ գրքում զետեղելու նպատակով:

Կարծում ենք, որ Հայոց ցեղասպանության 100-ամյակին նվիրված հայկական սփյուռքի կողմից սկսված աշխատանքներին անկասկած սատարելու է Անդրեյ Բանի և ԵՀՄՖ-ի մյուս գործընկերների գործունեությունը եվրոպական երկրներում:

ԵՀՄՖ-ի մամլո քարտուղարություն



slaq.am

“Tuvimos que utilizar un transporte especial, porque el río está infestado de cocodrilos”, dijo un miembro de la comisión electoral de la provincia Limpopo.

Los peligrosos reptiles que habitan en ríos africanos regularmente acaban con la vida de muchos humanos, cuando éstos intentan reponer la provisión de agua.

Para hacer frente a la situación y protegerse de los ataques de cocodrilos, los habitantes de la provincia Sofala en el centro de la república de Mozambique comenzaron a cavar pozos.



Ria Novosti

Բացի այդ, զուտ մարդային գործոնը, որ ազատության մեջ հայտնվեն մարդիկ, ովքեր չեն կատարել այն հանցանքը, ինչի համար նրանց դատապարտել են, ևս պակաս կարևոր չէ. մարդը պետք է պատասխանատվության ենթարկվի եթե մեղավոր է, իսկ անմեղ դատապարտված ցանկացած մարդու մեկ օր առաջ ազատության մեջ հայտնվելն արդեն հասարակության կարևոր խնդիր է: Հիմա քաղաքական կողմի մասին:

Անշուշտ, քաղբանտարկյալների լիակատար ազատ արձակումը ամենևին չի նշանակում իշխանափոխության իրականացում դրա հաջորդ օրն իսկ, կամ մի քանի օր հետո: Գուցե նույնիսկ այդ հանգամանքն ամենևին էլ չի մոտեցնում իշխանափոխությունն ավելի, քան ասենք` ներկայումս: Բայց քաղաքական խնդիրն իհարկե դրանով չէ, որ սահմանափակվում է: Ակնհայտ է, որ ներկայումս Հայաստանում տեղի է ունենում մթնոլորտի էական փոփոխությունների գործընթաց: Ընդ որում` այդ գործընթացն այնքան սահուն և ներդաշնակ է ընդդիմություն-իշխանություն փոխհարաբերության տեսանկյունից, որ նույնիսկ շատ-շատերի մոտ կասկած է առաջացնում գործարքի վերաբերյալ:

Այդ պայմաններում, զուտ իշխանափոխության առաջնային խնդիրը արդեն որոշակիորեն մղվում է հետին պլան. այն չի դադարում գլխավոր լինելուց, այն պարզապես սկսում է ենթարկվել այլ, քաղաքական տրամաբանության, համենայնդեպս այնքան ժամանակ, քանի դեռ ընթանում է փոխադարձ արդյունավետ քաղաքական գործընթաց: Ի վերջո, բոլորս ենք համակարծիք թերևս, որ Հայաստանում գլխավորը համակարգային իշխանափոխությունն է: Իսկ դա շատ նուրբ պահ է: Բանն այն է, որ համակարգային իշխանափոխությունը կարող է ավելի շուտ տեղի ունենալ, քան ասենք` անձերի կամ ուժերի իշխանափոխություն:

Փոխարենը, համակարգային իշխանափոխությունից հետո տեղի ունեցած անհատների, խմբերի կամ ուժերի իշխանափոխությունը որակական առումով կլինի շատ ավելի երաշխավորված: Ինչ խոսք, առկա քաղաքական գործընթացում որևէ երաշխիք չկա, որ այն հանգեցնելու է համակարգային իշանափոխության գործընթացի, երբ քայլ առ քայլ հնարավոր է ունենալ այլ համակարգ, որի դեպքում էլ հնարավոր է ունենալ իշխանափոխություն բառի ֆիզիկական իմաստով: Խնդիրը, սակայն, այն է, որ այդ պրոցեսը կա, և քաղբանտարկյալների չլինելը այդ պրոցեսում կարճաժամկետ, բայց որոշակի երաշխիքային հանգամանք է:

Այստեղ է, թերևս, խնդրի քաղաքական արժեքը, մարդկայինից հետո: Այսինքն` առանց քաղբանտարկյալների, պրոցեսը արդեն նոր պրոցես է, թեկուզ հին դերակատարներով, նոր մթնոլորտ է: Այլ է հարցը, թե սուբյեկտներն արդեն իրենց ինչպես կպահեն նոր մթնոլորտում, կզարգացնե՞ն, արդյոք, այն, թե՞ կբավարարվեն եղածով, համարելով որ արդեն իսկ ահագին բան արված է և կարելի է հանգստանալ ստատուս քվոյի վրա: Սակայն ներկայիս իրավիճակի առանձնահատկությունը, թերևս, այն է, որ հանգստի իրավունք այլևս չունի ոչ ոք: Ինչպես ասում են` «մեռնեմ շախմատի օրենքին` ձեռք ես տվել, պետք է խաղաս», առավել ևս, որ այդ խաղն ունի շահառուների շատ մեծ բանակ, որ կոչվում են Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացիներ:




1in.am

“Puesto que Armenia es miembro de la OTSC, es nuestro derecho legítimo esperar una reacción adecuada y el apoyo de los integrantes de la organización que asumieron ciertos compromisos y además cuentan con posibilidades para responder a una eventual agresión”, dijo Oganyan.

El ministro señaló que Azerbaiyán implementa una política de bloqueo energético, económico y de transporte respecto a Armenia y desata la carrera armamentista.

“En caso de que Azerbaiyán reanude acciones militares contra Alto Karabaj, Armenia, en su calidad de garante de la seguridad física de la población de Karabaj, se verá obligada a adoptar medidas para hacer que el agresor desista de sus planes. En 1994 resolvimos este asunto por nuestra cuenta”, recordó Oganyan al tiempo de añadir que en caso de necesidad urgente Ereván pedirá ayuda a sus socios de la OTSC.

En la Organización del Tratado de Seguridad Colectiva, creada en mayo de 1992, participan Armenia, Bielorrusia, Kazajstán, Kirguizistán, Rusia, Tayikistán y Uzbekistán.

El conflicto de Alto Karabaj, el más antiguo en el actual espacio postsoviético, se remonta a 1988, cuando ese enclave poblado en su mayoría por armenios, proclamó su independencia con miras a escindirse de Azerbaiyán y unirse con Armenia.

Tras un referéndum en 1999 comenzaron operaciones militares de gran escala a consecuencia de las cuales Azerbaiyán perdió el control sobre Alto Karabaj y siete distritos azerbaiyanos adyacentes.

Como resultado del conflicto, unas 15 mil personas murieron y cerca de un millón se vieron obligadas a abandonar sus hogares. El 12 de mayo de 1994 en la capital de Kirguizistán, Bishkek, los gobiernos de Armenia y Azerbaiyán firmaron un alto al fuego que puso fin a las hostilidades.
A partir de 1992, ambos países sostienen negociaciones sobre el arreglo negociado del conflicto en el marco del Grupo de Minsk de la OSCE.



Ria Novosti

Երեկ կայացել է Վանինո նավահանգստի բաժնետոմսերի 55 տոկոսի վաճառքի աճուրդը, որի ընթացքում արվել է ավելի քան 700 քայլ՝ յուրաքանչյուրը 10–ական մլն ռուբլի։

Նավահանգստի ձեռքբերման հիմնական հավակնորդ էր համարվում ռուսաստանցի գործարար Օլեգ Դերիպասկայի En+ ընկերությունը, որը, սակայն, վաճառքից դուրս է եկել, երբ գինը հասել 5,6 մլրդ ռուբլու: Հեռավորարևելյան այդ նավահանգստի համար Միկոյանի ընկերության հետ մինչև վերջին վայրկյանը պայքարել է «Сибуглемет» ընկերությունը:



hayernaysor

soyarmenio.com

Ցուցահանդեսը կգործի մինչև հունիսի 3-ը:
Ռ. Ժերանյանը ծնվել է 1921 թ. հուլիսի 17-ին Սեբաստիայում, վաղ հասակում տեղափոխվել է Ֆրանսիա: Նա կրթություն է ստացել Մարսելի Գեղարվեստի դպրոցում, Փարիզի «Ժյուլիեն» և «Գրան Շոմիեր» ակադեմիաներում: Նա բազմաթիվ ցուցահանդեսներ է ունեցել աշխարհի տարբեր քաղաքներում (Փարիզ, Մարսել, Բեյրութ, Թեհրան, Ժնև, Մյունխեն, Նյու Յորք, Վաշինգտոն, Դալլաս, Երևան, Լենինական և այլն), արժանացել մի շարք մրցանակների, այդ թվում` Բնանկարի Հոնֆլյորի մրցանակի (1952), Դովիլ քաղաքի Մեծ մրցանակի (1952), Փարիզ քաղաքի արծաթե մրցանակի (1955), Արվեստի և գրականության մրցանակի (Փարիզ, 1955), Շատո դը Սկո (Փարիզ, 1956), Պալե Ռոյալ (Փարիզ, 1957), «Արվեստները Եվրոպայում» ցուցահանդեսի մրցանակի (Բրյուսել, 1964), Գծանկարի` Եվրոպայի 1-ին մրցանակի (Մոնակո, 1966), Մարտիրոս Սարյանի անվան Հայաստանի Նկարիչների միության մրցանակի (Երևան, 1987):



hayernaysor

Sus viajes no sólo le ha llevado a todas las comunidades armenias dispersas por todo el Oriente Medio, sino también a lo largo del sendero que llevó a la deportación y masacre, desde el oeste de Turquía al desierto sirio de Deir ez-Zor.
"La exposición se inscribe en este contexto. Ya hemos tenido varios eventos culturales en Turquía dedicada a la cuestión armenia", añade el escritor Ahmet Insel. "Osman Koker organizó una exposición muy importante sobre la base de una colección de tarjetas postales de la época que muestran claramente que los armenios estaban aquí antes de 1915, luego desapareciendo".
Hace algún tiempo, el periódico de la comunidad armenia Agos, fundado por Dink, publicó una serie de imágenes de Agoudjian. Unos meses más tarde viajó a Estambul para reunirse Osman Kavala, un hombre de negocios y una de las fuerzas impulsoras de intercambios culturales entre Turquía y Armenia. Juntos decidieron montar una exposición en el Depo, un centro de arte en Estambul.
"Ardor en los ojos" se extenderá hasta principios de junio.





soyarmenio.com

Միջոցառմանը ներածական խոսքով հանդես եկավ Իսպանիայում Հայաստանի գործերի հավատարմատար Խորեն Տերտերյանը: Այնուհետեւ իսպանացի հայագետ, գիտությունների դոկտոր Ֆերնանդո Լաբադը, հեռուստաէկրանին ցուցադրելով «Հայաստանի հրաշալիքները» խորագրով լուսանկարների տեսաշարը, խոսեց Հայաստանի հինավուրց պատմության, մշակույթի, եկեղեցու, լեզվի, այբուբենի, ազգային ավանդույթների մասին:

Ըստ տուրիստական գործակալների հավաստումների` վերջին մի քանի ամսում Հայաստան այցելած և այցելել ցանկացող իսպանացի զբոսաշրջիկների թիվը կտրուկ աճել է:



hayernaysor

El presidente de la AN saludó este evento y evaluó altos los pasos de la GOPAC en la lucha contra la corrupción. Hovik Abrahamian mencionó que el parlamento armenio está participando en la lucha y dio importancia a las funciones del cuerpo legislativo como controlador. El director ejecutivo de la GOPAC John Williams mencionó que la organización consolida a todos los parlamentarios alrededor del mundo para la lucha contra la corrupción y dio importancia a la creación de la estructura de GOPAC como una rama en Armenia. Se dio importancia a la ampliación de la cooperación y la estrecha colaboración.
/Traducido por Tadevos Paskevichyan/



armradio

«Ցեղասպանության փաստը մերժելով' թուրքերն այն ավելի արդիական են դարձնում, իսկ լուսանկարչությունը թույլ է տալիս ճշմարտությունը ջրի երես հանել»,- ասել է Ա. Ագուջյանը, ով լուսանկարներով փորձում է հասարակությանը ներկայացնել իր ժողովրդի զանգվածային արտաքսման, կտտանքների, ինչպես նաեւ 2007թ-ին Թուրքիայում սպանված հայ լրագրող Հրանտ Դինքի հուղարկավորության մասին փաստերը:

Թուրք գրող Ահմեդ Ինսելի խոսքով' ցուցահանդեսն ամբողջությամբ համապատասխանում է այն գործընթացին, որը սկսվել է Դինքի սպանությունից հետո: Նա կարեւորել է այն հանգամանքը, որ Հայոց հարցին նվիրված մի շարք մշակութային իրադարձություններ են արդեն տեղի ունեցել Թուրքիայում: Այդ միջոցառումներից նա հատկանշական է համարել հատկապես Օսման Քյոքուրի բացիկների ցուցահանդեսը, որը, ներկայացնելով Ցեղասպանության ժամանակահատվածի իրադարձությունները, ապացուցում էր, որ 1915թ-ից առաջ հայեր են եղել այդ շրջաններում, այնուհետեւ անհետացել:




hayernaysor

“Creemos que los EEUU y Europa juntos deben trabajar para prevenir los conflictos en Europa y ayudar a los países de la región a mover por el camino de la democracia, de la paz y de la prosperidad”, subrayó Gordon.
/Traducido por Tadevos Paskevichyan/



int.armradio

Համաժողովի նպատակն է քննարկել`

Պետություն - Սփյուռք հարաբերությունների զարգացման ուղիները,
Սփյուռք ունեցող պետությունների միջև համագործակցության հարցերը,
Ազգային սփյուռքերի միջև ուղղակի համագործակցության խնդիրները,
Համապատասխան միջազգային փաստաթղթի ստեղծման հարցերը:



hayernaysor

Ella regresará a Washington donde ocupará el puesto del viceasistente del secretario de estado del Norte de Europa y Europa Central.
/Traducido por Tadevos Paskevichyan/



int.armradio

Օրենսդրական փոփոխությունների վերաբերյալ հարցը այսօր կքննարկեն կառավարության նիստում:


hayernayso

Es tiempo de poner a fin la política de coquetear a Turquía y reconocer el Genocidio Armenio. Israel debía ser uno de los primeros”, declaró él, escribe el portal IzRus. Ayer en el Knesset tuvo lugar la votación de transferir el asunto del Genocidio Armenio al comité de educación, de cultura y de deportes encabezado por Alex Miller y pasó con 20 “a favor” y ningún voto “en contra”. El asunto fue levantado por Zajava Galion quien es diputado del partido “Merets” y en marzo sustituyó a Haim Oron quien fue el“lobbyist” mayor de Armenia en el Knesset.
/Traducido por Tadevos Paskevichyan/

Նշենք, որ մինչև կրթության հանձնաժողով ուղարկելը Կնեսետի նիստում բոլոր մասնակիցները, այդ թվում Կնեսետի նախագահը, պաշտպանել են քննարկումները շարունակելու որոշումը` ընդգծելով, որ Թուրքիայի հետ Իսրայելի հարաբերությունները չպետք է Հայոց ցեղասպանությունը չճանաչելու պատճառ դառնան:



News.am

¿Y que tal le va con el colesterol?
Gorske, de 57 años, figuró en un documental de 2004 titulado “Super Size Me” que analizaba el impacto de una dieta diaria de productos McDonald’s. No obstante, él es delgado y se dice que su nivel de colesterol es bajo.

“Me controlé el colesterol la semana pasada y lo tengo en 156. En 1997, estaba en 158 y, en 2003 lo tenía en 140. Así que no hay nada que me indique que debería dejar de comer las hamburguesas”, le manifestó a la cadena de televisión estadounidense CNN.

Según Gorske, el 90% de su dieta sólida son esas hamburguesas de McDonald’s que, repite, son lo mejor que ha probado en su vida.


¿Ha probado hamburguesas de otra marca?
Gorske Bromeó que, en una ocasión, una persona le dio US$5 para que se comiera una hamburguesa de una cadena competidora. Le aseguró que lo haría, pero decidió ir con el dinero a un McDonald’s y ordernar una Big Mac.


¿Ha pasado un día sin comer big mac?
Según recoge elmundo.es en los 39 años que lleva comiendo hamburguesas sin parar, solo ha dejado de comer hamburguesas en ocho ocasiones. Uno fue el día del fallecimiento de su madre, en señal de respeto por una petición expresa suya. Otro en un feriado de Acción de Gracias, estando de viaje y con tal mala fortuna de no poder encontrar un McDonald’s abierto, y en otra ocasión por no tener acceso al restaurante de su pueblo tras una intensa nevada. Desde entonces, tiene varios Big Mac’s congelados en la nevera en caso de quedarse sin ellos.

¿Como lo llamaremos? Sí, esta obsesionado por la Big Macs, y tu… ¿tienes algún clase de obsesión por cierto producto comestible?

Երբ նա 19 տարեկան է եղել, կերել է իր հազարերորդ համբուրգերը: Եվ հենց այդ ժամանակ է մտածել 25 հազար համբուրգեր ցուցանիշին հասնելու մասին: Իսկ նշումները նա անում է իր օրացույցի վրա:




1in.am

El hombre fue trasladado inmediatamente a un hospital para que le hicieran un test de alcoholemia, y los resultados confirmaron que había bebido bastante. El expediente fue entregado a la fiscalía y poco después se celebró el juicio que condenó al borrachín a 80 azotes y un mes de prisión.

En la mayoría de los casos, en los Emiratos Árabes se castiga a conductores ebrios con la pena de prisión de uno a dos meses, una multa superior a 5.000 dólares, la confiscación del automóvil y la retirada del permiso de conducir.



Ria Novosti

Ըստ կանոնների` մարտական «զենք» է համարվում քնելու բարձը, որի քաշը չի կարող գերազանցել 750 գրամը: Միավորները տրվում են միայն այն դեպքում, եթե հարվածները հասցվել են գլխին և մարմնին, ոտքերին և ձեռքերին հարվածները միավորներ չեն բերում:

Մրցույթի արդյունքները դեռ չեն հրապարակվել: Տեղեկացնենք նաև, որ աշխարհի 130 քաղաքներ ապրիլի սկզբին նշել են Բարձերով մարտերի միջազգային օրը:



1in.am

Fuentes del Guiness destacaron el carácter extraordinario del caso, puesto que la actual portadora del récord mundial “nació durante el reinado de la reina Victoria y antes de que se fundara la compañía Ford”.



Ria Novosti

Որովհետև ոչինչը այն է, երբ դու պետք է սկսես զրոյից, իսկ մենք պետք է սկսենք մինուս չգիտեմ քանիսից, որովհետև մեր նախնիները մեզ ժառանգել են ընդամենը ցեղասպանությունների, ստորացումների, դավաճանությունների և անբարոյականության մի այնպիսի պաշար, որը հաղթահարելը, ինչպես պարզվում է, դժվար է, չափազանց դժվար: Ես դատապարտում եմ մեր նախնիներին, նզովում եմ նրանց, որովհետև նրանք ոչինչ չեն արել, որ մենք այսօր ապրենք ավելի արժանապատիվ ու ավելի հպարտ:

Մեր նախնիները իրենց սերունդների համար հոգ չեն տարել գոնե այնքան, ինչքան կենդանիներն են հոգ տանում իրենց բնազդով: Ես դատապարտում եմ բոլոր նրանց, ովքեր գովքն են անում մեր նախնիների, որովհետև այդպիսով ընդամենը ետ են կանչում արժանապատիվ ու հզոր հայրենիք ունենալու հաջորդ սերնդի իրավունքը, մեզ` ապրողներիս, օժտում ապագա սերունդին ոչինչ չժառանգելու իրավունք: Փառաբանելով մեր նախնիներին` նրանք ընդամենը նոր թափ են տալիս արատավոր այն ընթացքին, որի մեջ ենք մենք արդեն ավելի քան երկու հազար տարի` սկսած այն ժամանակից, երբ Մեծ հորջորջվող Տիգրանը իր թագը դրեց հռոմեական մի կուսակալի ոտքերի տակ, և որին դավաճանեց իր իսկ որդին` այն պարզ պատճառով, որ պրիմիտիվ դաստիարակություն չէր ստացել հայոց ժամանակակից պաշտոնյաների լկտի լակոտների նման:

Ես նզովում եմ մեր նախնիներին, որովհետև նրանք պարսկական գավառական գիտնականի բերանը լեզու են դրել, որ նա Սպահան քաղաքի փողոցներով շրջելիս մեզ բացատրի, որ Շահ Աբասը Ջուղայից հայերին քշել է այստեղ և նրանց հորդորել քաղաք հիմնել: Ի՞նչ դաս պիտի քաղենք մենք այս պատմությունից: Ոմանց այս պատմությունը հպարտություն է ներշնչում: «Ուրեմն հայերը շինարար են եղել»,- ասում են նրանք: և ոչ ոք չի էլ նկատում, որ այդ շինարարներին հոտի նման տեղից տեղ են քշել, և նրանց մի մասն էլ ճանապարհներին է մնացել` պարսկական տափաստանները վերածելով «հայոց սրբավայրերի»: Ի՞նչ դաս պիտի քաղենք մենք մեր պատմությունից: Երբեմն ես հասկանում եմ այն պատմաբաններին, որոնք մեր խայտառակ ու նվաստացուցիչ անցյալը պատում են հերոսիզմի շղարշով: Նրանք մտածում են, որ իրական պատմությունը մեզ կարող է կոտրել, նվաստացնել:

Բայց կեղծիքն էլ ավելի մեծ ավերներ է գործում և թույլ չի տալիս, որ մենք կանգ առնենք և բեկենք հազարամյա մեր նվաստացումը: Եվ ուրեմն. ի՞նչ դաս քաղենք մենք մեր պատմությունից: Եկեք մոռանանք այն, եկեք ամեն ինչ իսկապես սկսենք զրոյից, կարծես Աստված հենց նոր ստեղծեց մեզ, ու մենք անցյալում ոչինչ չունենք: Պատկերացնո՞ւմ եք, թե ինչքան հեշտ կլինի շնչելը: Եկեք պատկերացնենք, թե Մեսրոպ Մաշտոցը նոր է ստեղծել մեր տառերը, Նարեկացին ապրում է մեր կողքին, գուցե նաև Մխիթար Գոշը, Դավիթ Անհաղթը ևս մի քանի հարազատներ և ուրիշ ոչինչ: Մնացածին թողնենք անցյալում, թող նրանք մորթեն իրար, դավաճանեն, քշվեն ու ցեղասպանվեն և ստորացվեն, ինչքան ուզում են: Եվ այս դեպքում մենք գուցե կարողանանք իսկապես դասեր քաղել մեր պատմությունից, որովհետև դա արդեն չի լինի մեր պատմությունը:





1in.am

Las palabras de Zapatero vienen después de que Merkel abogara ayer por unificar la edad de jubilación y los períodos vacacionales en la Unión Europea tras apuntar que en los países más endeudados se trabaja menos.

"Se dicen muchas cosas de España (...), se dice que si somos más o menos trabajadores", ha señalado el secretario general de los socialistas, quien ha hecho hincapié en que los empleados españoles trabajan más horas que la media europea y, "en concreto", tres horas más que los alemanes.

Ha dejado claro también que los jóvenes universitarios españoles demuestran cuando salen fuera que tienen la misma capacidad y la misma formación que el resto.

Así las cosas, ha constatado que no son ni la educación ni las ganas de trabajar de los españoles lo que está dificultando la recuperación económica y la creación de empleo, sino el hecho de haber dedicado tanto dinero y la inversión de gran parte de las empresas a la promoción inmobiliaria.

"Y ahora hemos cambiado el signo de los acontecimientos y las prioridades", ha asegurado, para poner el acento en la investigación, la innovación y el desarrollo, un campo en el que se ha triplicado la inversión desde que llegó al Gobierno en el año 2004.

Con cada año de José María Aznar en el poder, ha criticado, la economía española perdía competitividad, porque muchos de los empleos que se crearon eran "ficticios".



lavanguardia.com

Նա ավելացրել է, որ տեղեկություն չունի Տրիպոլիից Քադաֆիի կնոջ և աղջկա փախուստի դիմելու հանգամանքի մասին, ինչպես նաև լիբիական նավթային ընկերության ղեկավարի: Մինչդեռ այսօր Լիբիայի փոխարտգործնախարար Խալիդ Քայիմը հերքել է նախօրեին որոշ լրատվամիջոցների կողմից տարածված այն հաղորդագրությունը, համաձայն որի՝ Լիբիայի առաջնորդ Մուամար Քադաֆիի կինն ու դուստրը լքել են Լիբիայի տարածքը: Քայիմը նաև հերքել է, որ նավթարդյունաբերության թիվ մեկ պատասխանատուն հատել է Թունիսի հետ սահմանը:



1in.am

No se trata sólo de no endeudarse más, "sino de que en países como Grecia, España, Portugal no se puedan producir jubilaciones antes que en Alemania" y "de que todos se esfuercen un poco de igual manera, esto es importante".

"No podemos tener una divisa (común) y que unos tengan muchas vacaciones y otros muy pocas. A la larga esto no funciona", dijo Merkel. Alemania está prolongando la edad de jubilación paulatinamente de 65 a 67 años y la legislación establece en este país unas vacaciones anuales mínimas para los trabajadores de 24 días laborables al año.

Merkel reiteró la solidaridad de Alemania con Grecia a la hora de que el país heleno supere su crisis de deuda y presupuestaria, aunque ligada a duras negociaciones. "Por supuesto que apostamos por el euro y naturalmente no deseamos que fracase y que (una crisis así) nos arrastre a todos", dijo Merkel en el mismo acto.

Añadió que "no podemos ser simplemente solidarios y decir que esos países pueden seguir actuando como hasta ahora. Sí, Alemania ayuda, pero Alemania sólo ayuda si los demás se esfuerzan. Y eso hay que demostrarlo".

Tras subrayar que el euro continúa siendo una moneda estable, la canciller comentó finalmente que "la verdad es también que si no estamos alerta en el futuro eso puede ser de otra manera. Y por eso todos los Estados deben atenerse a que la base de nuestra actuación debe ser una administración sólida".




lavanguardia.com

Մերկելի այս հայտարարություններն անմիջապես արժանացել են իր հիմնական հակառակորդների քննադատությանը: Սոցիալիստներն ու կանաչները նրան մեղադրել են պոպուլիզմի մեջ` չառաջարկելով իրական լուծումներ:

Տեղեկացնենք, որ Գերմանիայում և մի շարք այլ երկրներում, որոնք մտնում են եվրագոտու մեջ, մշտապես լուրջ քննարկումներ են լինում այն հարցի շուրջ, թե ինչու են այդ գոտու մի շարք` հիմնականում միջերկրածովյան երկրներում մարդիկ օրվա մեջ ավելի քիչ աշխատում, ավելի շատ հանգստյան օրեր ունենում, ինչպես նաև շուտ գնում թոշակի:



1in.am

Los jóvenes son los grandes protagonistas de este movimiento espontáneo cada vez más fuerte y que renuncia a cualquier adscripción partidaria. La desocupación juvenil en España es la mayor de Europa, con un escandaloso 44% mientras que los desempleados están llegando a los 5 millones.

A pesar de la lluvia durante la madrugada, centenares de personas, jóvenes en su mayoría, pasaron su segunda noche consecutiva en tiendas de campaña o durmiendo sobre cartones o colchones en la céntrica Puerta del Sol de la capital española.

Convocadas a través de Internet, otras concentraciones pacíficas se reprodujeron en ciudades como Barcelona, Granada, Valencia, Sevilla o Zaragoza y amenazaban con alterar la recta final de la campaña para las elecciones municipales y autonómicas del domingo.

Las protestas comenzaron el domingo con varias manifestaciones convocadas en todo el país, pero cobraron fuerza a lo largo de la semana gracias a las redes sociales.
El Junta Electoral de Madrid, que vela por la limpieza de la campaña, prohibió la manifestación esta noche en Sol argumentando que podría alterar los comicios. Unos 500 agentes de la policía antidisturbios montaron guardia frente a la muchedumbre, aunque finalmente no intervinieron y no se produjeron incidentes.

El vicepresidente y ministro del Interior, Alfredo Pérez Rubalcaba, dijo que ante un eventual desalojo de los manifestantes la policía “resuelve problemas, no los crea”.




clarin.com

Մեկնաբանելով այն փաստը, որ ամեն տարի միգրացիայի բազմահազարանոց ալիք է ուղղվում դեպի Եվրոպա` հատկապես արաբական աշխարհում տեղի ունեցող անկարգությունների հետևանքով, Յագլանդն ասել է, որ եվրոպական երկրներն ունակ չեն ընդունել այսպիսի քանակությամբ ներգաղթյալների:

«Ներգաղթյալների ընդունումը Եվրոպայի կողմից, ես նկատի ունեմ հատուկ հաստատությունների և հատուկ պատրաստված մարդկանց մասին, շատ սահմանափակ է: Այս բեռը չի կարելի բաժանել Շենգենյան գոտում գտնվող երկրների միջև: Արդեն հիմա պարզ է, որ դա մեծ խնդիր է լինելու, և ինչպես դուք տեսնում եք, շատ երկրներ արդեն փակել են իրենց սահմանները»,- ասել է Յագլանդը:

Հիշեցնենք, որ արաբական երկրներում տեղի ունեցող զարգացումներից հետո տասնյակ հազարավոր փախստականներ ուղղվեցին դեպի Եվրոպայի հարավային սահմաններ: Որոշ եվրոպական երկրներ հայտարարել են, որ պատրաստվում են Շենգենյան գոտում վերականգնել ներքին սահմանները, ինչը Եվրամիության ղեկավարության դժգոհությունն է առաջացրել, ինչպես նաև վտանգել է Շենգենյան գոտու գոյությունը:



1in.am

«Առաջիկա տասնամյակի ընթացքում մենք ականատես կլինենք համաշխարհային ֆինանսական համակարգում յուանի ազդեցության մեծացմանը, ինչին կնպաստի Չինաստանի տնտեսության աճը, ինչպես նաև ՉԺՀ-ի խոշորագույն բանկերի և կորպորացիաների ներկայության ընդլայնումը գլոբալ շուկայում»,- ասված է զեկույցում:

ՀԲ-ի փորձագետների կարծիքով` զարգացող երկրները, այդ թվում` առավել աղքատները, կշարունակեն իրենց արտաքին առևտրային գործարքներում օգտագործել օտարերկրյա արժույթները, իսկ նրանց ազգային արժույթները կենթարկվեն փոխարժեքային տատանումների` միջազգային արժութային շուկայում տիրող իրավիճակին համապատասխան:

Ըստ ՀԲ-ի` մինչև 2025թ. զարգացող վեց առաջատար տնտեսությունները` ԲՐԻԿ-ի երկրները (Բրազիլիա, Ռուսաստան, Հնդկաստան և Չինաստան), ինչպես նաև Ինդոնեզիան և Հարավային Կորեան, կապահովեն գլոբալ ՀՆԱ-ի աճի կեսից ավելին: Զեկույցի համաձայն` համաշխարհային տնտեսական բևեռների տեղաշարժին զուգահեռ` այս վեցնյակի արտաքին տնտեսական ֆինանսական հոսքերը կնպաստեն աղքատ տնտեսությունների աճին:

Չնայած համաշխարհային տնտեսությունում զարգացող երկրների աճող ազդեցությանը` ՀԲ-ի փորձագետներն այս պետություններում անհրաժեշտ են համարում կառուցվածքային բարեփոխումներ կատարել` ՀՆԱ-ի աճի տեմպերի արագացման և ներքին պահանջարկի մակարդակի պահպանման նպատակով:

ՀԲ-ի կանխատեսմամբ` աշխարհի զարգացող բոլոր երկրների աճը 2011-2025 թթ. ընթացքում միջին հաշվով տարեկան կկազմի 4,7%, մինչդեռ զարգացած երկրների ՀՆԱ-ի տարեկան աճը կկազմի 2,3%: Վերջին խմբում, ըստ ՀԲ-ի զեկույցի, առաջատար դիրքեր կզբաղեցնեն Ճապոնիան, Մեծ Բրիտանիան և ԱՄՆ-ը:



Թերթ.am

El pasado 12 de mayo, el Tribunal Supremo de Rusia confirmó el fallo de extradición de Kaplan dictado anteriormente por el Tribunal de Moscú.

Según el Servicio Federal de Seguridad de Rusia (FSB), en 1976 Kaplan emigró de la Unión Soviética a Israel y posteriormente obtuvo la nacionalidad estadounidense bajo el nombre de Leon Lann. Desde 2003 también tenía el pasaporte ruso conseguido de forma ilegal.

Desde mediados de 2009 el acusado, contra el que pesaba una orden internacional de busca y captura, se escondía en Rusia, donde finalmente fue detenido el año pasado.

Las autoridades españolas consideran al empresario como “una de las figuras más odiosas del crimen organizado internacional”, y lo acusan de pertenecer a la red criminal que operaba en España bajo las órdenes del capo mafioso Zakhar Kalashov, también conocido como Shakro el Joven.

De acuerdo con los datos de la Justicia española, el grupo mafioso de Kalashov se dedicaba en el país ibérico al blanqueo de capitales procedentes de diversas actividades ilegales, como casinos clandestinos, el tráfico de drogas y armas, la extorsión y el secuestro de personas en Rusia y otras antiguas repúblicas soviéticas.

En verano de 2010 Kalashov fue condenado a 7,5 años de cárcel y 20 millones de euros de indemnización, pena que el Tribunal Supremo de España elevó posteriormente a 9 años y 22,5 millones.



RIA Novosti

Դեպքի վայր էին մեկնել Արտակարգ իրավիճակների նախարարության, ոստիկանության, Ազգային անվտանգության ծառայության աշխատակիցները և Պաշտպանության նախարարության սակրավորները:

Օդանավակայանի տարածքը շրջափակվել էր, իրականացվել էր մարդկանց տարհանում:




Թերթ.am

Un total de siete turcos armenios se postularon para escaños en el parlamento con el AKP, CHP y BDP, pero todos ellos quedaron fuera de la lista de candidatos."Habría sido ingenuo esperar resultados positivos. El AKP sigue utilizando la identidad armenia como una forma de maldición en los debates cara a cara", dijo Sahin, quien acusó al gobernante AKP y el principal partido de oposición CHP de nacionalismo, y luego agregó que la comunidad armenia de Estambul sigue siendo un intrascendente factor en la estructura política y social de Turquía."La presencia de incluso un diputado armenio en el parlamento le recordará a Turquía de su historia, ya que obligaría a Turquía a hacer frente a su propia historia. Turquía no tiene el coraje de enfrentarse a su historia", dijo Sahin.



soyarmenio.com

Նոր դեսպանի թեկնածուն՝ Ջոն Հեֆերնը, արդեն շուրջ 30 տարի աշխատում է Միացյալ Նահանգների արտաքին քաղաքականության ոլորտում և ներկայումս ՆԱՏՕ-ում ԱՄՆ-ի առաքելության փոխղեկավարն է: Պաշտոնական աղբյուրների հաղորդմամբ` երկարամյա գործունեության ընթացում դիվանագետը հիմնականում աշխատել է Արևելյան Ասիայի երկրներում՝ Ինդոնեզիա, Ճապոնիա, Մալազիա ու Չինաստան: Ավելի վաղ զբաղվել է քաղաքականությամբ, մասնավորապես եղել է Սենատի փորձառու ներկայացուցիչներից մեկի՝ Ջոն Դանֆորսի գրասենյակի տնօրենը։ Ծնվել է Միսուրի նահանգում, ավարտել է Միչիգանի պետական համալսարանը, հինգ երեխաների հայր է։

Հեֆերնի թեկնածությանը անմիջապես արձագանքել է Ամերիկայի Հայ դատի գրասենյակը:

«Մենք անհամբերությամբ սպասում ենք Սենատում դեսպանի հաստատման շուրջ քննարկումներին», - հայտարարել է Վաշինգտոնի Հայ դատի գրասենյակի գործադիր տնօրեն Արամ Համբարյանը` ընդգծելով. - «Այդ քննարկումները ցույց կտան՝ արդյո՞ք Հեֆերնը պատրաստ է միացնել իր սկզբունքային ձայնը Հայոց ցեղասպանության շուրջ ճշմարտության ու արդարության ջատագովներին , ինչպես նաև նպաստել հայ - ամերիկյան երկկողմանի շահավետ հարաբերությունների ամրապնդմանը»:

Այդ քննարկումներում թիվ մեկ փորձությունը, ըստ Համբարյանի, լինելու է Հեֆերնի դիրքորոշումը 1915 թվականի իրադարձությունների վերաբերյալ: «Կդիմի՞ նա բառախաղերին ու հռետորաբանությանը՝ ցեղասպանության հստակ ճանաչումից խուսափելու համար, թե՞ ոչ՝ սա է ամենակարեւորը», - հայտարարել է Հայ դատի գրասենյակի գործադիր տնօրենը՝ հիշեցնելով, որ ժամանակին՝ սենատոր եղած տարիներին, ներկայիս նախագահ Բարաք Օբաման քննադատել էր ցեղասպանության վերաբերյալ իր հայտարարություններով հայտնի դեսպան Ջոն էվանսի հետկանչը և պետքարտուղարին ուղարկած նամակում գրել. - «Սնանկ է այն պետական քաղաքականությունը, որը կոչ է անում դիվանագետներին աղավաղել պատմական փաստերը»:



azatutyun.am